SOYUN KURUSUN BİPOLAR

şehir bana baktı ben şehre baktım..iyi bi küffür savurdum..la ne çok şey yaşamışım bu manyak yerde..çantamda bi ton depresan..iyileşmek ne kelime hızlı bi kötüleşme var...ve her 6 ayda bir iyice deli olduğuma kannat getireceğim şeyler oluyo..

şehire küsmek istiyorum..şehri tokatlamak istiyorum..şehir bana bakıyo..bi küfür sallıyorum..

şeker doktorla milyon bininci randevu..ömrüm geçti bu herifle..bipolar 2 sin diyor..hem duygudurum bozukluğu var..hem ankisiyete var..hem takıntı var...başka yok mu?

niye iyileşmiyyorum?üç aydır gelmemişsin..günde 200 alman gereken lamictalı 100 aldın..doz ayarlaması önemli..seni düzenli göremem gerek..bu ilaç antibiyotik gibi sabah 8-10 arası içmelisin..saate dikkat etmelisin..

peki ömür boyu kullanacakmıyım ?evet koruyucu ilacın olacak..seni ataklardan koruyacak..sadece onu içeceksin ama şimdilik maniyi atlatana kadar sana yazacağım ilaçları içmen gerek..

sıradan bi bipolarlıdan tek farkım uyuyabiliyorum...bi alışverişe gittiğimde maaşımı harcayıp eve dönebiliyorum..delice sigara içiyorum..manyak çikolata yiyorum..aşık oluyorum..sonra çatışmalar yaşayıp adamların burnundan getiriyorum..bir şarkıyı defalarca dinleyebiliyorum...ve öyle çok geziyorum ki bu yaz 10.000km en az yol yaptım..saatlerce konuşabiliyorum...sevdiklerimi çok seviyorum ve onlardan asla vazgeçemiyorum..tüm dünyaya kafa tutabiliyorum..içimde zerre korku yok.asla bişeyin sonucunu düşünmüyorum..hayat bi koşu ve zamanım az kalmış gibi hızlıca koşuyorum.

işte o vakit hafiften 4 aydır içtiğim ilacın etkisi mi bilmem bu işin sonu ne olacak diye düşünmeye başladım.toplum benim hasta olduğumu kabullenmeyecek çünkü görünüşte neşeli enerjik ve çoğu insana nasip olmayacak güzel bi hayat var..kime ne anlatabilirsin ki...

ilaçlardan korkuyorum.içtikçe içiyosun..tepkisizleşmekten korkuyorum.konuşmalarım yavaşlarsa diye korkuyorum.hafızam gittikçe daralıyo..insanların beni ben yapan neşemi kaybettiğimde bana tuaf gözle bakmalrından korkuyorum..

sonra başka bin miyon korkuyla birlikte kafam karışıyo..ve olur olmaz yerlerde panik ataklar geçirirken buluyorum kendimi..

uykum geldi..ilaçlardan korktuğumdan sanırım...