AY LA SOHBET

ay baktı bana...
ben baktım aya....

-çok yaramazsın değil mi tuğba...hiç uslanmayacaksın
-ah ay...hep zoru sevdim...
-zor seni yordu ama güzelim , pes etmeyecek misin?
-ettim...tekrar denedim...ben sevdiklerimden vazgeçemedim
-nedir tuğba bu sevilme merakı?hep sevilmek istiyorsun.çok sevildin .çok ta sevdin yetmez mi
-sevildim-sevdim yetmedi...ben mutlu bir son istiyorum.ama sonlar hep mutsuz.
-bırak artık bu işleri...görmüyormusun dünya senin beynindeki gibi değil...aslında sen seni mutlu edeceğini düşündüğün işlerle uğraşırken daha beter mutsuzluğa sürükleniyorsun
-dik başlıyım ay!!!laf dinlemiyorum...kendimle inatlaşıyorum.mantığımla inatlaşıyorum...aslında galiba ben kendimi sevmiyorum.öfkem kinim kendime...kendimi kanattıkça içten içe oh oldu sana diyorum...
-yıllar geçiyor tuğba...bırak huzur gelsin...bırak uzat ayağını ...eski günlerdeki gibi al eline bir kitap...bitir koş yenisini al...sabahları kalk simitler al ...neşeyle yaz bunlarıda buraya...
-hiç bişey yetmiyor ay!!!!hep daha fazlasını istiyorum....ve gittikçe batıyorum...
-geçen gün baya hakaret yemişsin....tüm gece bana baktın...sen suskunsun diye bende konuşmadım...
-ömrümde duymadığım lafları duydum...iyi bir aileden gelmem.üniversite bitirmem.çok okumam.gönüllü çalıştığım yardımlar.kimin ihtiyacı varsa koşmam...hepsi ama hepsi bir hiç oldu...ve ben tanımadığım birinin bana yapıştırdığı o sözü düşündüm...ben o muyum?
-gördüm seni...çok ağladın o gece...değermiydi?
-beynimin kıvrımlarında alt edemediğim bir düşman var...o bana çok seviyorsun diyor...mantığım tam tersini söylüyor...ve ben o kıvrımların içinde öyle bi kayboluyorum ki değer mi değmez mi bilemiyorum...
-sana söylüyorum tuğba...önemli olan kendinsin...sensin...üzme yeter artık kendini...
-ay!!!köşeye sıkıştığımda ölmek istiyorum...kendimden kurtulmak istiyorum...elime bir bıçak alıp en nefret ettiğim şeyi kendimi parçalamak istiyorum...o vakit önce ben kendimden kurtulayım sonrada herkes benden kurtulsun
-güldürme beni tuğba....sen kimseye kıyamazsın...hatta kendine bile...o kadar yüreklimisin sen?
-sıçayım o yüreğe...hepsi onun yüzünden zaten...hep yanlış insan seçtim ben ay...hatam buydu...yanlışlardan doğru sonuç çıkmıyor...ve hatada ısrar ettim...hiç bişey değiştiremedi beni..kendi kuyumu kendim kazdım....kendi kendimi mahvettim.
-ah...çok üzülmüşsün sen...kulaklarında o sözler...farkında değilmiydin öyle olduğunun...sen masum bir sevgiden bahsederken, bir başkası bunu nasılda farklı teleaffuz etti...
-sus ay!!!dayanamıyorum.....