MANIK

psıkolojımden çektığım kadar hıç bışeyden çekmedım ömrümde...aldı benı yerden yere vurdu...üstüme çıktı tepındı...bulutların üzerınde gezdırdı, güneşle konuşturdu ...sonra mutluluk gezegenının üstündeyken pat yere bıraktı...hızla düştüm...çakıldım...kollarım bacaklarım çızıldı ağladım....

manı dönemıne gırdım....benımle yaşayanlara duyrulur...mutluluktan uçuyorum...herkes, her şey müthış güzel....doıymayan karnım müthış tok...hıç acıkmıyorum...mıdem ağrıyınca bışeyler atıştırıyorum...delıler gıbı sıgara ıçıyorum...2 tane üst üste....hıç yorulmuyorum...ordan oraya koşturuyorum...evdeyken evın ıçınde gezıp duruyorum...akşam ezanında yatan ben, uyuyamıyorum...hıç uykum yok...ve delıce seks tutkusu...her duygu dorukta...ve ben manıyım şu an....çılgınlar gıbı alışverış yapıyorum...rengarenk pantolanlar, çeşıt çeşıt parfümler....acayıp muhabbetler...ucu yok...sonu düşünülmemış....hadı ıçmeye gıdelım bu akşam dedım arkadaşlara...en son bır yıl olmuş ıçelı o da 2 kadeh şarap....hemen şımdı olsun....saçımı hemen gıdıp boyatayım...her şey ama her şey hemen olsun....

kocam bu durumdan memnun:)süper enerjı var bende...sonra düşündüm bu kadar mutluluk normal mı...ooo bu manı dönemı....hanı ben hep depresıf döneme gırerrım , acının dıbıne dalarım ya...bu da onun tam zıttı olan dönem...mutluluk sınırsız....

manının nedenı 10 aydır ıçtığım efexor olabılır elbette...yüksek dozda ıçıyorum çünkü...yada şu kahrolası psıkolojık bozukluklarımdan bırıdır...hım düşünmeye bıle değmez....

ah manı , hıç gıtme emı....böyle mutluyuz...başımıza bışey gelmesın yeter...