GÜNLER

günler sonra evde boş ve yalnızım...sütlü damla sakızlı türk kahvem , sigaram ve ben...günlerdir kendimi boğduğum o sosyal aktivitelerden hiç biri yok bugün..kendimle başbaşayım...biraz muhasebe yapalım o zaman..

yurtta çalışmak bana keyif veriyor...çocuklaerın ikisinide çok seviyorum..çalışanlar sevgi dolu..böyle bir ortamda gönüllü çalışmak büyük keyif..bu aktiviteyi seçmekle iyi yaptım..gerçi serçelerden biri arıza çıkarıyor ama idare edebilirim.

örgü hocamla karekterlerimiz aynı...benimle çok ilgileniyor..saatlerce elime bakıyor ve hatalarımı düzeltiyor..bazen dertleşiyoruz..örgünün ötesinde kuvvetli bir dostluk olacak aramızda bu belli..ama ben örgüyü çok sevmiyorum..elime pek almıyorum..gerçi zamanım fazla yok...ama örgü beni büyülemiyor..belki ortaya bişey çıkarsa hoşuma gider.bu hafta bebek yeleğine başlıycam..inşallah zevk alırım...

fotoğrafçılığa cumartesi başladım.bir öğretmen olarak pasif kalıp dinleyici konumna düşmek beni hep sıkmıştır.saaatlerce hoca konuştu, makinelerden bahsetti..kurstakilerin çoğu fotoğrafçılık hakkında çok şey bilen entel dantel adamlardı..baktım ben hiç bişey bilmiyorum..hemde 1.5 saatt bir mola veriyorlar..benim gibi sigara tiryakisi için zor bi durum..öğlen arasında kaçtım resmen..ve böylece fotoğrafçılık mevzusu bitti diyordum ki ertesi gün hoca aradı..beni ikna etti..bu hafta tekrar gidecem..evet çok şey öğrenebilirim ama ordaki insenların çok bilgi sahibi olması sinirimi bozuyor.

kitaplar...günlük düzenli okuyorum fakat çok fazla sayfa ilerleyemiyorum..son günlerde kitap alamadım..geçen hafta cüzdanımı kaybettiğim için banka matiğim çıkana kadar alışveriş yok...piyasadaki çoğu kitap birbirinin aynısı..kitapta seçici olmayı beceremiyorum..internetten ne bulursam alıyorumn..beni büyüleyen kitap sayısı az...

müzik...2012 müzik dinleyerek geçti..halil sezai isyan, paramparça, mahsun çimen unutamadım...bunlar hitlerim..müzik dinlemek beni duygusallaştırdığı için mümkünse dinlememeye çalışıyorum..

ve ilaçlar...günde 4 tane depresan alıyorum..mg leri yüksek..bu sefer işe yarıyacak sanırım...geçen sabah kalktım ve hep aynı şeyi düşünmekten sıkıldım dedim kendime..burda bir alkışı hakediyor olmalıyım..yeter dedim...bak ayaklarının üstünde duruyorsun..keyfine bak dedim..bunları söyleten ilaçsa ömür boyu içebilirim...zira bu dertten gerçekten bıktım..kocamda kızımda sevimli göründü gözüme..neden ölmek isteyeyim hayat güzel dedim..dilerim bu düşüncelerim değişmez çünkü sorunumdan ötürü ben sık fikir değiştiriyorum..ama dün okulun merdivenlerinden çıkarken ilk defa acı hissetmedim...orda olmak, arkadaşlarımla sohbet etmek sııcı gelmedi..aylar sonra ilk kez zevkle ders yaptım..işte bu benim hayatım..değmeyecek bişey için eriyip sönmek yerine ayaklarımın üzerinde durabilmek..gerçi akşam üzeri çok uyku bastırıyor..8 de uyumuş oluyorum..ve uyumak ne güzel..uyuduğun vakit kafandaki milyonlarca mikropta seninle uyuyor..değmeyecek bişey için böyle bunalımlara girmek ne saçma oldu..ben benlikte çıktım bambaşka bir ben oldum...yeni ben i sevmedim..ne olur bir daha gelmesin..

insanlarla ilgili bir takım sorunlar yaşıyorum..mesela sorunumu bilen ve beni anlayacağından emin olduğum insanları beni acımasızca eleştirirken buluyorum.gözlerini bana dikiyor ve her hareketimi inceliyorlar..ben zor bir dönem geçiriyorum ama gayret ediyorum.boş durmuyorum.hastalıktan ötürü kendi kontrolümü kaybettiğim oldu elbette ama en azından kendimlede çok savaştım..ben sizler gibi olamam..benim ruhum asi..kendi derdimle boğuşurken ne olur bir de sizlerle savaşmayayım..hata insan içindir...ben hata yaptım..gene yapabilirimde...ne olur acımasız olmayın...

ve ben tüm bunlarla 2012 nin ikinci ayınıda devirdim..her anını yaşayarak..daha çok acıyla..ve daha çok kendime rağmen savaşarakç..yeni bir hastalığa alışmaya çalışarak...hayat bu....elimden geleni yapmak için burdayım...