CUMATRESİ ÖĞLENE KADAR

kolonoskopime 10 gün kala gene stresler beni sarmaladı...aklımdan çıkmıyor..bazı günler neden korkacam yahu bu 4. derken bazı günlerde ne gerek var olmasamda olur diyorum...kocama yılmadan günde tonlarca defa kolonoskopiyi olmasam mı diye soruyorum..ruhum ağırlaşmaya başladı, karın ağrılarım döndü..doğumu yaklaşmış hamilenin yalancı ağrıları gibi kolonoskopi işlemi esnasında duyduğum ağrıları hissediyorum..hala deli olmak, hala başa dönmek, hala güçsüzlük beni nasıl deli ediyor anlatamam..

oysa haftaya bugün diyete başlıycam..barsak temizliği için son 3 gün tavuk suyuyla beslenecem..açlık çekecem, işlem sonrası kramplarım olacak ve yıllar öncesine dönecem belkide..

bilinçaltı denen iğrenç yerden nefret ediyorum..hep kendimi tekrarlamak beni üzüyor..son 14 yıldır yaptığım gibi bu cumarteside kalktım sanki peşimden atlı koşturuyormuş gibi temizlik yaptım..karnımda aç..en son elimde sigara tepelere tabakları yerleştirirken aylardır hissetmediğim o iğrenç mide bulantısı beni buldu..elim gayri ihtiyari kalbime gitti..tabi çok hızlı atıyordu ve bu benim korkup paniklememe yetti..soluğu tuvalette aldım...en başa dönme korkusu beni yedi bitirdi...

şimdi bir kaç düzenleme yapalım hayatımızla ilgili..kızı babasına bırakayım, dönüşte şu meşhur simitlerimden alıp yiyeyim..sonra sıradaki tonla kitaptan en çok okumak istediğimi kendimi zorlamadan okuyayım...sakinleşip kendime döneyim..korkular gitsin...gitsin , gitsin ve ne olur gelmesin...

genetik kodlamayada DNA denen boktan yapıyada bir küfür sallayayım..beni mi buldun koca dünyada?beni atlayıp sonraki kuşağı bulaydın ne vardı...

..........................................................

kızı babasının yanına bıraktım..midem bulanıyor dedim.tabi cevap vermedi..umrumdada değil..o da bıktı ...

üst kata çıktığımda arkadaşımla karşılaştım..benim bir öğrencim bu yıl onların okula geçti ve onun sınıfında..beni görünce hızla sınıfına girdi aa ne oluyor bu ne trip diye düşünürken kapıyı açtı, benim eski öğrencide yanında..çocuk beni görünce ağlamaya başladı..moralim bozuldu..ben öğrencilerimi çok severim, evlat gibi, hiç birine kıyamam..çocukla sohbet ettik..onun o duygusal halini heralde hiç unutamam...

akşama misafir var...biraz alışveriş yaptım..misafir demek pasta-börek demek..kız diyette, yemese üzülür, yese olmaz...anne patatesli börekler yap ben onları sevmiyorum böylece yemem dedi..etimek tatlısı, şekerpare, pizza,patates piyazı,yaş pasta , haşhaşlı çörek yapmayı planlıyorum...

eve döndüm..sürekli telefon çaldı..teyzem kocasıyla kavga etmiş, arkadaşın çocuğuda üstün yetenekli çıkmış..

aa kızla kocanın dönüş saati gelmiş bile..uff bir sayfa bile okuyamadım...benim kurs işi yattı..bu sene kursta çalışmıycam..15 öğrenci var o da bu sistemde yeterli değil..evde olmakta güzel..haftaya kız yüzmeye başlıycak..cumartesi pazar gidecek..bende onun peşinde gezerim..kurs olsaydı alacağım parayla umreye gidecektim..kısmet değil belkide ondan olmadı...

neyse bu kadar gevezelik yeter...birazdan kapı çalar....