İZDİHER

izdiher bloğuma takip eden dostlarmdan biri..bende onu takip ediyorum pek dilini çözemesemde..çünkü ingilizce yazıyor ve ben tercüme butonunu bulmak için bir hayli zorlanıyorum..neyse bu dostumuz geçenlerde beni mimledi...bende şimdi cevaplamak istiyorrum...

kendimizi 7 maddeyle anlatıyoruz..ingilizceden anladığım kadarıyla...hadi bakalım bismillah..

1-yemek yemeyi, gezmeyi,boşboş durup tembellik yapmayı ve kitapları severim..kısaca tembel ruhlu ve keyfime düşkünüm...

2-kola, çikolata, sigara bağımlı olduğum maddelerdir..hayatım boyunca bunlardan vazgeçemedim..oldukça şişmanım..blog dünyasının en dombilisi benim...

ayran,kahve, çay asla kullanmadığım içeceklerdir..insanlara bunları kullanmamak garip gelir ama benim için normaldir...

3-en büyük korkum köpeklerdir...yürürken köpek görsem yolumu değiştiririm...hepsi beni ısıracak sanırım...eve çamaşır suyu , böcek ilacı sokmam...bunlar yıllardır atlatamadığım obsesyonlarımdır...

4-küçükken iyi kalpliydim ama gittikçe bir şeytana dönüşüyorum...son günlerde dedikodu yapmaya başladım..çok boşboğazımdır...aklımdan geçeni herkese anlatırım...

5-insanlar yüzüme bakıp iç dünyamı hemen çözerler...bu beni sinir eder...bişeye mi kızdın derler mesela...keşke hiç farketmeseler...kendimimi hemen ele veriyorum...

6-çok kitap okurum ama bitiremediğim kitaplar canımı çok sıkar...tez canlıyımdır..her istediğim anında olsun isterim...arşivci değilimdir..liste yapmam..o anda kullanır geçmişe yollarım...

insanların yüzlerini seyretmeyi severim..onlarla ilgili düşünürüm..tanımadığım insanların hayatlarını merak ederim..eğer bir insanın yüzünde yaşanmışlık varsa ve o yaşlı bir erkekse beni müthiş etkiler..

7-hayatım boyunca beni en çok etkileyen olaylar şunlardır;

aşık olmak:deli gibi severim...ama aşkta başarısızım...çok acı çektiğim olmuştur..bunlar beni geçmişte çok üzmüştür...

anne olmak:offf hayatımı temelinden sarstı..anne oldum dengemi kaybettim..aşık olmaktan beterdi çünkü kendimi tamamen ona adadım...

akraba olmak:annemi babamı hiç sevmedim...kızkardeşimle çoğunlukla anlaşamam..bu tranva geçirmek için yeterde artar bile..kuzenlerimi çok severim...

hasta olmak:2007 den beri hastayım...ülseratif kolitim çıktığında ruhumda bedenimden çıktı sanki..onunla birlikte ruhumuda arar oldum...yaşarken öldüğümü hissettiğim tonlarca panik atak geçirdim...depresanlar çok işe yarıyor...şimdi etrafıma baktığımda o kadar kötü halde insan görüyorum ki, kendimi daha sağlıklı buluyorum...bence insanlar ruhsal bakımlarını yaptırmalılar...

evlilik:hem doğru hem yanlış karardı...insan kendini bulmadan evlenmemeli..yoksa kendini daha çok kaybediyorsun..ah şevkat verse, ilgi verse, koşulsuz sevse...ne güzel olurdu...helal süt emmiş koca bazen yetmiyor...

hım kendimi anlatmayı ne çok seviyorum...sankiyıllarca kimse duymamış beni, susamışım kendimi anlatmaya...sayfalar dolusu anlatabilirim...

güzel bir şiirle bitireyim.ki sizde benim aslında ince ruhlu biri olduğumda anlayın.

Gün Eksilmesin Penceremden ...

Ne doğan güne hükmüm geçer
Ne halden anlayan bulunur
Ah aklımdan ölümüm geçer
Sonra bu kuş, bu bahçe, bu nur

Ve gönül Tanrısına der ki
Pervam yok verdiğin elemden
Her mihnet kabulüm,yeter ki
Gün eksilmesin penceremden ...

Cahit Sıtkı Tarancı..