YAZ

ev de olmak hem iyi hem kötü..aslında iyi ..hani o çok istediğim köpek gibi gölgeye yatıp uyuma durumunu bolca yapıyorum...gece uyuyorum, sabahla öğlen arası uyuyorum, akşam üstü uyuyorum..hatta benim cadı beni uyandırdı diye sinir küpü bile oluyorum..

bugün biraz ekşın olsun dedim, bi arkadaşla pendik pazarına gittim..pazar filan hikaye olmuş..işe yarar bişey yok..eskiden pendik pazarı bir efsaneydi..kıytırık şeyler var yada benim seviye fark atmış..sıcak..kalabalık..gene dışardan yedim..oysa 2 gündür evdeydim barsakları tam olmasada toplamışım azcık..kanama , kanama..yeni ilaç yolda gibi..bir hafta sonra gidecem ne koşuyolundan ne marmaradan randevu alabildim..ama gidiş hat hoşuma hiç gitmiyor..da nasıl bu kadar tombiğim hala oraya takılıyorum..

neyse yaz denilince içime bi acı oturuyor benim...ne kadar psikolojik mallık varsa, depresyon, panik atak, ankisiyete hepsini yazın geçirmişim..ilk sinir krizimde yaza denk gelmiş..ilk halüsinasyonumda..ondan bu korkum..

ben küçükken tüm yazları evde boş boş oturarak geçirmişim..ergenlikte onca enerjime rağmen gene bomboş oturarak geçirmişim..kızım seni baskete filan yollayalım diyen olmamış..neyse lisedede hayal kurarak boş boş oturarak geçti, üniversitede desen gene öyle..bomboş evde dur dur..

kızımın doğduğu ilk sene ve evlendiğim yaz pek doluydu..ekşın dolu ama sonraki yazlarda sıkıcı geçti..hele yazlıktaki yazlar, beni yazdan nefret ettirdi..işte yaza karşı böyle bir ön yargım var..

tatile gitmeye 1 hafta kaldı..aslında durup durup kocama diyorum ki ''evimizi özleyeceğiz,yatağımızı özleyeceğiz, özgürlüğümüzü özleyeceğiz...''hal böyleyken evde kalmakta kıçıma batıyor..gerçi evde kaldığımda yok ama..

yazla barışmaya karar verdim..ondan tırsmak , ona ön yargıyla bakamak yok..

hadi bakalım kolay gelsin bana...