KENDIMI ARIYORKEN

ömrümde dün ilk kez hiç internete giremedim.
geldiler...geldiler...
istanbul kazan biz kepçe...
üç çocuk, 4 tanede benim benzerim kadın...
hayatı, genleri, parayı, dostluğu, hısımlığı anlamam için güzel bir fırsat...
taksiler, mızmızlanan çocuklar, topallayarak yürüyen ama en tepe yerlere çıkan bir anne..uykusunu alamadığı için mızmızlanan kadınlar...
ya koltukta yada havası inmiş yer yatağından uyuyan ben.abilerinin yanına gitmeyip dibimden ayrılmayan bir koca...
ama
mutlu
şaşkın
her şeyi idare edip , kimseyi üzmeden
güzel güzel ama çok güzel misafirleri yollamak
isteyen
ben...

not:istanbulda gezmek çok yorucu.her yerde kuyruk, sıra, kalabalık, trafik...