KENDIMI ARIYORKEN

iyileştim dedim ardından kabus bir gece geçirdim.ağrım başladı...çok canım yandı.peşinden çağlayan gibi bir ishal....huzursuz bir gece...

sabah annemi arayıp ağladım.''ayy seni dinledim tuvaletim geldi hadi ben kapatıyorum''dedi bıraktı beni gözyaşlarımla yalnız başıma.

iyiki bir işim var.kafayı meşgul ediyor.önce moral olsun diye kitapçıya gittim.bazı günler tuaflığım üstümde oluyor.hiç bir kitabı beğenemedim.zorlaya zorlaya iki kitap aldım.okuyabilirmiyim bilmem...

geçen gün endoskopi olan bir arkadaş vardı.onunla sohbet ettim biraz.tam bir panik hastası.midesinde hiç bir şey çıkmamış NE KADAR ŞANSLISIN dedim.çektirdiği emarları filan anlattı.doktorlara güvenmiyormuş.psikiyatriste gitse bile ilaç içmek istemiyormuş vs vs...

bendede panik var.barsaklar çıkınca o biraz geri çekiliyor.barsaklar iyileşince leş kargası gibi üstüme üstüme geliyor.ben onun kadar testlerden geçmedim.ne kalbime baktırdım ne beynime.bana psikolojik dediler bende aldım kabul ettim.barsaklardan bu kadar çekince bugün onun anlattıkları bana komik geldi.aslında 2 gün sonra benimde bir psikiyatri randevum var ama doktorun verimli olmayacağını düşünüyorum.imalarından anlaşılıyor.vazgeçtim...

hastalık muhabbeti benide sıktı.beni nasıl okuyorsunuz anlamıyorum sizi...böyle sıkıcı , sıkıntılı birini, içiniz sıkılmıyor mu?

bugün artık tam diyete girdim.dün tuvalette Allaha söz verdim artık bazı besinleri yemiycem.akşam yemeğindede patates yedim zaten.