KIZIM VE BEN

bir kızınız varsa şanslısınız ...
çünkü o sizin ömür boyu en
iyi arkadaşınız olacak;
ancak zor günleri el ele ve
omuz omuza atlatabilirseniz...

diyor ilkim öz kitabında.insanın bir kızının olması harika bir şey.seninle aynı cinsten aynı durumları yaşayacağın ve senin dünyaya getirdiğin bir cinstaş...

erkek çocuğu gibi bazı konularda ruhsuz kalmayacak bir güzellik...kızımla gurur duyuyorum.tek çocuğum iyiki kız olmuş.Allah onu benden almaz inşallah.onunla iletişimimiz her zaman güzel olur dilerim.

doktor onun kız olacağını söylediğinde babası çok üzülmüştü.o zamanlar babasına öyle aşıktım ki, o üzüldü diye bende üzüldüm.oysa o doğduğunda , onu ilk gördüğümde öyle muhteşem bir duygu yaşadım ki kelimelerle anlatmam mümkün olamaz.o küçücüktü, çok güzel bir yüzü vardı.ve beni sevdiği belliydi.tabi ben annemi pek sevmediğim için onun beni doğduğu zaman değil her zaman sevmesini çok istedim.

galiba bende onu çok fazla sevdim ki, kimse için yapmayacağım çok şeyi sadece onun için yaptım.

anne olmak asalettir.
anne olmak örnek olmaktır.ve annelik öyle bir meslekki telafisi yok.ben kızımı kötü büyüttüm en baştan başlayayımda düzelsin diye bir şansın yok.

kızımla çok şey paylaştık.o daha karnımdayken ona bir günlük yazdım.18 . doğum gününde ona hediye edeceğim.bakalım ne hissedecek.

o da bana tonla şey yazdı.minik hediyeler hazırladı.ağladığımda gelip bana sarıldı.

mesela bizim hayatımız herkesin gözlemi altındadır.farkediyorum ki çevremdeki insanlar bizi fazla gözlemliyor.ikimiz bir araya geldiğimizdeki her hareketimiz inceleniyor.ve kızımın hep bana fazla yapıştığını düşünüyorlar sanki.ama ben sevgimi kızımdan esirgemem.ona ne kadar dokunursam o kadar rahatlarım.en zor zamanlarımdada ona dokunarak acılarım hafiflemiştir.

tabi etrafımdaki anneleri ben fazlaca larç buluyorum.çocukları için fazla fedakarlığa girmiyorlar.mesela benim için kızımın ağlaması çok acıdır.yada herhangi bir şeyinin eksik olmasını kabul edemem.fakat ''olduğu kadar, yetişemiyorum ''diyen annelere şaşıyorum..evladın için yetişememek ne demek?

insanlarda hep bir merak var , tek çocuk fena bir şey bakalım sonu ne olacak merakı...oysa tek çocuk anne babanın her şeyi....özendiği varlığı.bu kadar özenilen bir şeyinde kötü olacağını sanmıyorum.

kızımın bana bağımlı olmasını hiç istemem.kendi ayakları üstünde dursun ama arkasında olduğumuda bilsin isterim.bu dünyaya bırakacağım tek eser o.eserimle gurur duymak isterim.
eserimi yetiştirirkende onu sıkmadan yetiştirmek isterim.sıkmamak derim ama asla taviz vermeyeceğim  konularıda kızım çok iyi bilir.

ergenlikten çok korkuyorum.biliyorum ki aramıza atılabilecek düğümler o zaman atılacak.ergenliğe girdiğinde sabırlı olmayı çok istiyorum.onun yaratacağı olayların altından kalkabilmek için çok sabırlı olmayı diliyorum.

bazen kendime küçük bir kızken yapılan onca şeye gücüm yetmediği için mi ;kızımı korurken aslında kendi küçük kızlığımı mı koruyorum diye düşünüyorum.kızıma karşı öyle hassasım ki ona bir şey olacak diye aklım çıkıyor.

bazen kızıma öyle kızıyorum ki , beni öldürürse ancak kızım öldürür diyorum.bazen ona olan sevgim öyle ağır basıyorki , bir gün beni kırarsa harhalde bu sevginin korkunçluğu şiddetinde onu silerim diyorum.

bazende annem beni niye böyle sahici bir sevgiyle sevmedi diye düşünüyorum.annem niye araştırmadı, niye sabretmedi, niye nefret etmeme izin verdi.

sonra arammızdaki o büyük sevgiyle kocamın aradan silinip gidebileceğini düşünüyorum.onunda aramızda olması lazım.onuda olaya dahil etmek lazım.sağlıklı olabilmesi için.

bir gün benim yaşıma geldiğinde benim gibi keçileri kaçırmaması için ona destek olmak istiyorum.torunuma bakmak, onun gençliğinde kocasıyla başbaşa aşkını yaşaması için kızıma destek olmak istiyorum.

henüz 10 yaşında ama bazı şeylerin küçükken yönlendirildiğini düşünüyorum.nasıl bir koca seçmesi gerektiğini hayatta karşımıza örnekler çıktıkça anlatıyorum.

küçük kızımın insanlara davranışları gördükçe seviniyorum.kimseye zarar vermiyor.arkadaşlarını koruyor.demekki bizden öğrendiğini uyguluyor.demekki vuran kıran çocuklarda bir aile problemi var.

iki gün önce istanbulda tatildi.kızımla bir arkadaşıma  gidiyorduk.zaten gezmelere hep onuda götürürüm.asla tek gidiyim daha rahat olur demem.neyse otobüsteyiz.biri kalktı , yer boşaldı .oraya kızımı oturttum.otobüslerde kızımı asla ayakta bırakmam çünkü o bir kız çocuğu ve cinsel istismar yapan otobüs sapıklarından korumak gerek.arkadaki adam ''niye siz oturmadınız , çocuğu kucağınıza alsaydınız ''dedi.ben kibarca ikimizde iri olduğumuz için sığmadığımızı söyledim.sonra otobüste kızım terlemesin diye paltosunu çıkartmasına yardım ettim.adam birde büyük bir saygıyla kalktı ve beni tebrik etti ve yerine oturmam için ısrar etti.dedim ya her yerde gözlemleniyoruz.adamın beni taktir ettiğini gördüm.

kızımla ilgili gözlemlerdede bulunuyorum.her gün mutlaka bir tenefüste gider sınıfında onu ziyaret ederim.arkadaşlarıyla iletişimini gözlemlerim.en yakın arkadaşları hep erkek...şöyle bir kız arkadaşı olsun, hafta sonları gezdireyim onları diye çok istiyorum.oysa o rahatlıkla yönetebileceği erkek çocuklarını seçiyor.

kızımla ilgili daha çok şey yazmak istiyorum fakat ifade etme gücümün yetmediğini farkediyorum.

ve sonuçta nazardan çok tırstığım için Allah bizi nazarlardan korusun.tüm zorlukları ve güzellikleri  el ele ve omuz omuza küçük prensesimle geçirmeyi diliyorum.