LAY LAY LOM

şimdi akşama olduğunda anlıyorum ki, çok yorulmuşum....olamaz günün her saniyesi doluydu...


sabah hastanedeydim...tonla insan ve uzun bir kuyruk vardı...Allahtan devlet hastanesini çözdüm yıllardır gele gide(bu tespit marmara için geçerli değil) ''bu kuyruk obezite kuyruğu mu?''diye sorduğumda gülümseyen bir yüz bana gel gel burası obezite kuyruğu dedi...bazı insanları bir anda seversiniz...ve hastaneler sıkıcı yerler olduğu için vakit çabuk geçsin mantığıyla ben hemen kanka olurum...önümde iki kişi var ve kardeşlermiş...önce kaç kilo olduğumuzda sohbete başladık ben diyorum ki içimden önümdeki kadın benden şişmandır eminim o da benle kendini kıyaslıyaor...derken biz bi muhabbet....sanki kırk yıllık dostuz...kanlarımızı birlikte verdik..tuvalete gidip idrarlarımızıda birlikte verdik...sohbet kesmedi birlikte oturup çay içtik...bu huyumu seviyorum...karşımdakini seveyim hemen kaynaşırım...

döndüğümde ağdacıma gittim...hep ona gittiğim için kardeş gibiyiz...zavallı çok fena bir grip atlatıyordu...ceplerinden mendiller çıkıyor cımbızı bırakıp burnunu silerken esprileride patlatıyordu...onun hastalığıyla öyle eğlendikki gülmekten canımız çıktı.....

sonra ver elinin simit sarayı...saat 10 da kocamın kız kankalarıyla orda kahvaltı yapacaktım...onları beklerken biraz aramam gerekenleri aradım...keyifli bir sohbet oldu...bana görümcelik tasladılar...

ve okul zamanı...taksiyle okula zor  yetiştim...kızı eve yolladım babasıyla ders çalışsın diye....ve süpriz....2 öğrencim okuldan kaçmış....adamlar 9 yaşında okuldan kaçıyor...anneleri telefonda ağlıyor...Allahtan ben depresanı bolca aldığım için istesemde sinirlenemiyorum...güzelce konuştum onlarla...

tabi bugünlerde her ne kadar koştursamda beynimin yavaşladığını ve hatta çok istediğim bir konuyada odaklanamadığı farkediyorum...eskiden bir şeye sinir olsam aklımdan çıkmazdı şimdi ise unutuyorum gidiyor ve unuttuğumada şaşırıyorum...

şimdi biraz dinlenmeli...bugün hiç okumadım okumalı....ve kolumdaki yeni iğne yerini kocama ovdurtmalı....