VEDA EDİYORUM....

yeni başlangıçlar yapabilmek için eski şeylere veda etmek gerek belkide...bu da öğrenme sürecinin bir parçası olmalı...

sizde biliyorsunuzki hayatımın son 5 yılı zor geçti..önce ük ile boğuştum sonra panik ataklar geldi...ve son 6 aydırda bambaşka dertlerle savaşıyorum...bu süreç elbetteki benim için yorucuydu..özellikle son altı ay....müthiş acı çektim...daha büyük bir acı varsa Allah bana göstermesin...yeter...gün geldi hayatımı bir kumar masasının üstüne bıraktım gün geldi iradesizliğime ağladım....hele şu son 1 hafta ızdırabım dayanılmazdı...

dün şeker doktordaydım...kurtulmak istiyormusun tuğba ? diye sordu...evet hocam çok istiyorum dedim...o zaman sözümü dinleyeceksin...aylardır bir arpa boyu yol gidemedik...benim dediklerimi yapacaksın dedi...

hayatımı ellerinin içine aldı ve bir takım kararlar verdi...kararlardan biri facebook hesabımı dondurmamdı..ki benim için mümkün olmayan bir şeydi...dondurdum...

diğer kararda bloğumu kapatmamdı...yazdıkça karamsarlaşıyor, kendimi umutsuzluğa sürüklüyordum...oysa blog benim için yıllardır bir deşarj sayfası olmuştur...blog sayesinde günlük hayatımda da çok arkadaşım olmasına rağmen yaşamadığım kadar güçlü dostluk duygusunu yaşadım...her zaman bana kucak açan dertlerimi dinleyen, beni ben olduğum için seven dostlarım oldu...benim için dua edildiğinde hissettim...çok çok mutlu oldum ...hepinize teşekkür ederim...herkesi çok seviyorum...canımsınız...

kendimi topladığımda, geri dönerim...ben kendimi bulmaya gidiyorum...bunu kendim için yapmak zorundayım...dilerim bulurum...dilerim bir gün mutlu olurum....

sevgiler...