RUH HASTASIYIM ABİCİM

ey pazar!!!!!
çalışmakla geçtin...yemek ,ütü, temizlik, düzen , tertip vs...her günü böyle geçen zavallı ev kadınları nasıl yaşarlar acaba...
neyse işler bitti...böylece hafta içi daha az sorumlukluk olcak...dün laydayla sinemaya gittik...hala çocuk filmi izlememize rağmen sinema çıkışı, daima bilim çocuk alan laydanın anne, hey girl alalım demesi çok tuafıma gitti...büyüyo la bu bebe....

babamız bana ceza verdi...kendince hesaplama yapıp bu kadar parayla idare edeceksin dedi...çok harcıyormuşum..sosyal hayatında bir bedeli var ama değil mi...oysa hala bu herif anlamıyor 5 senedir depresan içiyorum..kimyam bozuk be adam...para harcamak, saçma sapan fikirlere saplanmak, sabah ağlayıp öğleden sonra kahkahalar atmak benim gibi bi ruh hastası için normal...hastayım ben...ruh hastasıyım..anasını satayım aranıza karışıp normalmiş gibi davranıyorum, sanıyorsunuz ki aranızdan biriyim ama öyle değil...ben hep mutsuzum...ben hep bi dertle meşgulüm...çünkü ben böyle olsun istiyorum...bu dertleri kendime kendim yaratıyorum..lanet olsun ki hastalıklı bir ruh hali bu...ne beni dünyanın en iyi erkeği mutlu edebilir, ne de en harika imkanlar bana saadet verebilir...ruhum hasta abicim benim...


kafa gelip gidiyor..bak şimdi böyle diyorum, yarın sabah başka bişeyde diyebilirim...her şey olası yani...

hem çok saf hem çok tehlikeli olabilirim...
hem hümanist hem satanist olabilirim
hem bir melek hemde şeytan olabilirim..
bunları hepsi bende var abicim...ben buyum..kendimi didiklenmekten bıkmayan malın tekiyim...

(bu abicim lafıda nerden geldi anlamadım)

artık geçecek diyemiyorum..ölene kadar geçmeyecek...ruhum hasta abicim...çare yok...