dün ekmek fabrikasına gittik çocuklarla...türkçe kitabında ''çiftçi amca ''diye bir şiir vardı ve ekmeğin serüvenini anlatıyordu...bizde dibimizde bir ekmek fabrikası varken neden gitmeyelim...
ekmek kesinlikle el değmeden yapılıyor ve ortam fazlasıyla hijyenikti...lakin bizim okulda ordakinden çok insan çalışıyordur...az insan bol makine...çocuklar mutlu oldu onlar mutlu ben mutlu:)
hayat güzel gidiyor...gene yoğun bir hafta...ama bugün evdeyim...kız atlantise gitti...kocayla küsüsüz bir kaç gündür...tamam ben hatalıyım ama o da kaba davrandı...bazen düşünüyorumda benim gibi bi deliyle iyi uğraşıyor...hatta bazen Allahım bana iki tane deli verdin der...
mazharı okumaya ve dinlemeye devam...bal bal...bir kavonoz nutella kadar tatlı...
işte en sevdiğim şarkısı....
zor olsa da galiba dönüyorum sana
gel dersen hemen
çağırmazsan geçerken
yerle gök arası bir yerde
sen beni tanımazsın
severim de söyleyeyim
sen beni uzak sanırsın
bilirim söz dinlemem
ah bu ben kendimi nerelere koysam
saklansam bir yerlerde gizlice ağlasam
ah bu ben kendimi nerelerde bulsam
çekilsem sahillere hayaller mi kursam
.jpg)
3 yorum:
cevap veriyorum: çekilsem sahillere hayaller kursam....
Ekmekler mis gibi koktu doğrusu..
benim babam fırıncı. ama böyle değil taş ocak. ve pide yapıyorlar. sadece hamur kazanda yoğruluyor gerisi hep insan gücü.
bence çocuklar için harika bir gözlem olmuş. iyi düşünmüşsün.
Yorum Gönder