BUSELİK MAKAMINA

günler birbirinin benzeri geçip gidiyor...

ben gene sabahtan kalkıp bir sigara yakıyorum...mazharın sesi dolduruyor salonu....tüm şarkıları ezberledim galiba...ne büyüleci bi ses...evde dinlemek yetmiyor, dönüştede servisin cd sine takıyorum...kim bilir ne düşünüyor, ne garip hayallere dalıyorum...yılların yorgunluğu tüm hayalleri kapatıyor...kendi kendime kuruntular kuruyor...güpgüzel hayatımı o kuruntularla yeyip bitiriyorum...sonra her şey yeniden başlıyor...

aslında hayatın kendisi rutin...aslında güpgüzel bi hayatım var çok şükür...keyif içinde yaşıyorum...kitaplarım, sigaram, müziğim , sohbet edebileceğim dostlarım...bana sevgiyle bakan minik gözler...

bugünlerde yeni bir huy edindim...fal baktırıyorum...oysa yıllardır baktırmazdım...üç gün üst üste baktırdığım falda , farklı insanların aynı şeyleri söylemeleri ne garip...ben ev değiştiriyorum...daha evin borcunun bitmesine 2 yıl varken nasıl oluyor acaba bu?gidip bi yılbaşı bileti mi alsam...oysa hiç almam...

günler bol sosyal aktiviteyle geçiyor...her gün bi yerdeyim..kahvaltılar sohbetler...ama toparladım kendimi..geçmiş haftaların pis bulutları üstümden kalktı...kafam bazen değişik bişey düşünüyor...nasıl seviniyorum, yaşasın unuttum diyorum...ama nasıl bir duyguysa gözümü açmadan gelip beynime yerleşiyor...valla kafamda gereksiz kuruntular oluşturuyorum ve sonra bunlara inanıyorum...zırdeliyim ya...kesin...

başkası olsa bu dolu zekayla sanatçı olurdu..belkide bunu başaranlar şanslıdır...şiirler yazabilir, kitaplar doldurabilirim...ama yapamıyorum...herkesin bir bakış açısı varsa eğer ben düşünen , sorgulayan insan türüyüm...

ve mazhar diyorki şarkısında ,şarkılarda düşünmek seni bana getirmezki...
ve mazhar diyor ki şarkısında, dayanamadım gayri düştüm canım diyerek diyerek bana gel...
ve mazhar şarkısında diyor ki, yıkıldım kelimeler paramparça...yandım yandım ki ne yandım.....
ve mazhar diyor ki şarkısında, sensziliği bitmedi gecelerimizin...ben toy bir mehtap kelimeler birer varsayım...de hele gurbanım ne olacak halım...yalnızlar garındayım....
ve mazhar diyorkişarkısında, sen ve ben aynı şeyleri düşünürken, aynı şeylere üzülüp , aynı şeylere sevinirken, sen ve ben anlaşamadık gitti...resmin kalsın yeter ben hala yalnız ve çılgınlar gibi...bu gemi nereye nereye gider....bilinmez bilinmez...

duygularını tutkulu yaşayan bir insan türüyüm ben...sonra onlara anlam yükleyip, saçmalayıp, her şeyi berbat ederken, kendine şaşan biri...