KENDIMI ARIYORKEN

oy oy çok şükür...bin şükür, trilyon şükür...gecenin 2 si oturdum bloğuma yazmaya çalışıyorum...sabahtan beri mümkün değil yeni kayıtı açtığımda dönen bir kum saati var.hayır vaktimde olmadı fazla uğraşacak...neyse eski ayarlara dönünce iş çözüldü...internet dünyası kork benden!!!sen ne kadar uğraştırsanda ben çözüm üretebiliyorum , yaşasın!!!!

valla yazamayınca bir inatlaşmaya giriyorum.insanı sinir basıyor...birisini tüm özgürlüğümü çalmışta ben bişey yapamamışım gibi oluyor..neyse sorunu çözdük:)))

aslında nerden başlayacağımı bilmiyorum anlatmak istediğim çok şey var..

anneler gününden başlayalım...kocamla kişiliklerimiz habire çatıştığı için tabi dün fotoğrafları eklediğim şeylere ulaşmam kolay olmadı.cumartesi tüm elektronik mağzalarını gezip neyine kıyamadığını anlayamadığım bir biçimde eve döndük..benim bakış açım''değer görmek istiyorum, özel günlerde hediyelerle şımartılmak istiyorum, uğruna çok değiştiğim anneliği doyasıya yaşamak istiyorum'''du ...onun bakış açısı ''şurda 200-300 liraya makineler var.al..o da resim çekiyor bu da..ne yapacaksa sanki tutturdu en pahalısını alacam diye...anneler günüymüş..sanki benim annem...bana ne oğlum sen benim annem misin niye hediye alıyorum??'' du...

ve ben onu TANIYORUM ...her zamanki gibi gezdik , dolaştık hiç bişey alamadan eve döndük...yalnız yıllardır şunu anlayamadı bir şeyi istersem açıkça söylerim...fakat bu herif yıllarca söylediğim zaman ancak anlıyor!!!

kızıda proveke edip , ikisini baş başa tekrar alış verişe yolladım..kız anneler günü hediyesini ben görmeden almak istiyordu zira..onun bakış açısıda bu...yalnız burada şuna dikkat! anneler günü hediyemin bile alınması için , plan , proje, teknik destek sağlamak zorunda olan benim.ben muhteşem bir varlığım ya valla...

tabi o alışveriştende eli boş döndüler:(pardon bir kolye setiyle döndüler..bu kocamın fotoğraf makinesi almaya kıyamıyorum , teselli ikramiyesiyle idare et taktiğiydi..Allahım ben ne zaman değer görecem deyip olanca cadılığımla taaruza geçtim..len adam o kadar mektup yazdım, ettim tuttum ne zaman okşayacan ruhumu...ağzıma geleni saydım...offf anneler günü hediyem için bile savaşmak zorundayım..bu narsistle..

ertesi gün nedense melekleşti...birlikte alışverişe gittik..giderken ben çok gerildim ve açıkçada söyledim içim tuaf oluyor dedim..ve ben fujicanı beğendim.o ucuz makinelere baktı..tırmaladı, uğraştı, şansını denedi..ama olmadı:)))off çok yordu beni...

sonuçta oldu...ama çatlayabilirim yani..hep zor hep zor...

bu adamı şeker doktor sayesinde daha iyi tanıyorum...hep kendimi suçlardım çünkü o hep beni suçlardı...bak şimdi görüyorum ki o da az değil yani..bu gece tuvalete kalktım ve tuvaletin kapısının önünde siyah hamam böceğine benzeyen bir böcek gördüm..yo hayvanların hiç birine dokunamam...öldüremem ve çok ürkerim...böcek ters yatıp ölü taklidi yaptı..(böcek bile bana taktik yapıyor ya)ben kocaya koştum ''kalk böcek var, öldür onu''diye.tahmin edin ne yaptı???poposunu dönüp bişeyler geveledi...öylece kaldım...ya gidip böceği öldürecem ya onunla kavga edecem...böceği öldüremem eminim zaten öldürebilsem kocayla hiç muhattap olmıycam...neyse yalvarırım kurtar beni o böcekten diye yalvardım..bişeyler geveledi ve uyumaya devam etti...yani o kadar çok yalvarmşımki ona böcek ölü taklidi yapmayı bırakıp gitmişti çoktan...ah ben bu narsistle ne yapacam...

bu akşam aylardır söylediğim ''ev kredisini 5 yıla çıkaralım , ödemeyi düşürelim, rahat nefes alalım''söylemlerime ilk kez durduk yere cevap verdi..ayda 1100 ödemeli krediye geçiyorum, kabul ediyor musun dedi..tabi ödeyen benim maaş olunca soruyor..ben ödemeyi hafifletmeyi çok istiyorum.çünkü maaşımda bişey kalmıyor.şeker doktorun aylık randevularına, kardeşimin düğün hediyesi için girdiğim günün ödemelerine zor yetişiyorum..ama aylardır bana kulak asmadı.şimdi bir den nedense anlamadım...evet evet suçluyu buldum.beu adam beni yoruyor..

yarın kızın doğum günü...önce geçmiş yıllardaki doğum günlerine bir göz atalım...şaşalı kutlanmayan bir doğum günü bile yok...en abartılıları mc donalds doğum günü partisi (nedense kızı söz konusu olunca paraya kıyar )ormanda kutladığım doğum günü partileri, nezihden alınan tüm doğum günü aksesuarlarıyla kutlanan doğum günü partileri vs(kapıya kadar çizgi film karekterleriyle süslemiştim evi)...bu kadar özel kutlandı şimdiye kadar...hatta arkadaşlarım derdi ki ''doğum günlerine harcayacağın paraları kızın hesabına yatırım yap''ama ben kendini değerli hissetsin istedim.kimse bana değer vermiyor kızım değerli olsun istedim..

neyse bu sene artık yoruldum...küçük bir parti olsun, evde olsun ve en çok sevdiği 5 arkadaşı gelsin dedim..kız kabul etti..ama şartları vardı tabi...

şart 1:doğum gününe katılacak 5 arkadaşıyla fotoğraf çerkinecek ve o fotoğraf doğum günü pastasının üstünde olacak...
bu şartı gerçekleştirmek için o 5 çocukla sınıf kapsının önünde poz verip resimlerini çektitirdim...koca hiç itiraz etmeden siparişi vermeye gitti..

şart2:dayısının düğünü için aldığımız abiyeyi doğum günü partisinde giymek istiyor..hatta askılarını saklayıp straplez olarak giymek istiyor.bir hafta sonra düğün var, meyve suyu dökse, pasta dökse ne yaparız bilmem...

şart3:proje ödevi için arkadaşları geldiğinde yaptığı yaş pastanın aynısını yapmak istiyor.yani arkadaşlarıyla resminin olduğu pastanın yanı sıra ayrıca kendi el yapımı pastasıda olacak..bunun için bu sabah okula gitmeyecek ve sabah 9 da evden çıkmamız lazım.o arada uğraşacağız..bu arada ben bu haftada 9 ders yapıyorum....

şartları kabul edildi..sıkıysa etme...bana gelince hep şart, hep tırmalama..bu hafta sonuki şeker doktor randevumu iptal ettim...yok ankara gezisi , yok okul gecesi masrafları, doğum günü partisi, dayımızın düğünü derken şeker doktora bütçe kalmadı..fedakarlık bana düştü.hayır narsist deseki ''bu ayda benden olsun sen geri kalma tedavinden''demez...zaten bu hafta sonu kızın santranç turnuvası var..tüm hafta sonunu yarışmada geçirecez..inşallah başarı kazanır.ama ilk yarışı kazanamayabilirde...

ingilizce korosu için öğretmen beyaz elbise istedi..Allahım tonla elbisemiz var ama sadece bembeyaz olan hiç elbisemiz yok..ve tüm beyaz elbiseler piyasadan kalktı sanki...beyaz elbisede bulmam lazım...

aslında 11 mayıs kızımın doğum günü içinde güzel bir yazı yazmak istiyorum..sizlerle özel bir şeyimi paylaşmak istiyorum..bunun içinde hazırlık yapmam lazım..güzel bir yazı yazmalıyım.ama 11 mayıs sabahını ne zamandır temzilemediğim evi paklamakla geçireceğim için vaktim olur mu bilmem...belki bu gece olduğu gibi gecenin bir yarısı kalkar uykumdan feragat ederim...

offf hepsini okudunuz mu?gerçekten beni seviyor olmalısınız..

bu kadar şey içimde işte..kimseye anlatmıyorum.gidip bir arkadaşıma bunları anlatmayı düşünmek bile komik geliyor.beni dinlediğiniz için teşekkür ederim.anlattım rahatladım, şimdi gidip biraz uyayayım , böcek gelmez değil mi...çok enerjiye ihtiyacım var ..mayıs ayı çıkana kadar yapılacak çok şey var...