DÜĞÜN

döndüm...

her şey güzel geçti...

sadece hızlı geçen günlerin yorgunluğu var...

düğün süperdi..annem düğün bitene kadar kimseye dalaşmadı..çünkü kız kardeşim onu resmen ehlileştirmiş.ama düğün salonunda çıktığımızda biraz fenalaştı..çünkü sinirini bozan birini görmüş..

anladımki, annemle ve babamla hatta insanlarla anlaşmanın tek yolu onların her dediğini süzgeçten geçirmeden aynen yapmak.bak o zaman iyi oluyorsun.çünkü seni yönetebiliyor ya, sorun yok..sülalemle içli dışlı olduğum şu üç günde gene anladımki, biz dediğimiz dedik bi sülaleyiz..ben neysem, halamda teyzemde o...

amasya çok güzeldi bu mevsimde..gözlerim yeşili özlemiş..dağlar yeşilin en güzel tonuyla süslüydü..usul usul yağmur yağdı , acele etmeden..toprak koktu..çocukluğumdaki o güzel , neşelendiren, tanıdık baharlar açtı içimde...her şehrin bir ruhu var kesinlikle..her ne kadar hep kaçmak istediysemde amasya, onurlu gururlu, asil bir şehir..acelesi yok, birazda nazlı..

kız tarafı tam bir kabus.seviye alçak bile demiycem seviye bile yok...gelinin huyunu tam bilmiyorum ama aile bakımından bakarsak tam bir felaket seçim yapmış kardeşim.annem zamanında herkesi kınadı, küçük gördü ve büyük konuştu..şimdi büyük konuşmalar başına geldi..üç günün iki gününü neredeyse kız tarafında geçirdim.kötü bir laf etmiyorlar ama seviyesizlik insanın canını sıkıyor.kardeşim elektronik mühendisi.fen liselerinde okumuş biri..biz ailecek inceyizdir..düşünceliyizdir..kız tarafı tamamen farklı..hatta kızın teyzeleri oturup küçükken bakkaldan çaldıkları çikolataları marifetmiş gibi anlattılar.düşüp bayılacam sandım..aslında görev paylaşımı yaparken bana kız tarafıyla halkla ilişkiler verilmesinin nedeninide itiraf ettiler, çünkü kimsenin kız tarafının seviyesizliğini görecek hali kalmamış..ben sabredermişim..umarım sabretmişimdir, çam devirmemişimdir..

oysa kendi halalarıma güzel güzel çam devirdim..üç halam+gelinleri+kızları+ağlak torunları +yengem , tutturdular biz abimizin evinden başka evde kalmayız diye..oysa kızkardeşim+bende babamın evinde kalmalıyız.tamam ev 180m ama yatak sıkıntısı var...bizimkilerin dost-ahbabı çoktur.ısrar ediyorlar bizde kalın filan diye ama yok halalarım cevap bile vermiyor davetlere.bende ''halamlardan bir kaçı gitsin , annem hasta , kız kardeşim gelini evine götürdü, yataklar hazırlanacak, benim gitmem olur mu ''dedim..bu suç oldu...halam giderken son lafını sokup gitti ''biz bir arada olmak istedik ''dedi..güzelde yazık ev sahibinede yani...

düğünde bizim içinde bir süpriz vardı...ananeyle dede düğünün ortasında bir pasta getirtip ortaya ilaydanın adını anons ettirdi..ilaydanın doğum gününü bir kezde düğünde kutlamış olduk.bu bizim içinde süpriz oldu..ilayda mumları üfledikten sonra ''hediyelerim nerde''diye tutturmasaydı daha da güzel olacaktı...

keşkek süperdi, baklalı dolmanın çok taze yaprakları biraz sert kaçmış, su böreğinde peynir kokusu, baklava evde yapılsa süper olurmuş..düğün salonundaki yemekleri pek yiyemedim ama şunu farkettim ki, sülalenin en şişkosu benim..ama kilolarıyla barışık şişko:)

kocam zaman zaman beni yedi bitirdi.çünkü kuaförün önünde 5 saat beklemek ona göre değildi ..ama kızımızdan uzakta kaldığımız şu üç günde aslında başbaşa kaldığımızda iyi anlaştığımızı farkettim..araya kız girince hareketleriyle bizi geriyor..hatta çoğu kavga nedenide kız..kocam kayınpederinin verdiği direktiflere aynen uyarak beğeni topladı..dedimya ne kadar emirlere uyarsan o kadar iyisin..

aslında annemle babam çok fazla geleneklere girerek hep modern hem eski dönem düğünü yaptılar...eczacı olan kız kardeşimi görmeliydiniz tam bir hizmetçi gibiydi..çünkü annem bizim toplumda statüsü olan insanlar olmamıza rağmen zaman zaman evde oturan bir köylü kızı gibi davranmamızı bekliyor..ben itiraz ediyorum , bana ısrar etmiyorlar ama kız kardeşim otomatik pilota bağlamış , ne derlerse yapıyor..azcık işlerden elini çekse annem homurdanmaya başlıyor..

uçak yolculuğuda güzel ama çok zaman alıyor.evden çıkıp diğer eve gitmemiz 6 saat..çünkü en yakın hava alanı samsunda..binmek-inmek , beklemek epey zaman kaybı..otobüste 10 saatte gidiyor.tabi otobüs daha yorucu...istanbula iner inmez stres başlıyor..fenerbahçe şampiyon olmuş, taraftarları sabiha gökçenin önünde takımın gelmesini bekliyor..sarı-lacivert bir kalabalık...

tatlı bir yorgunluk var bedenimde ...sabahın köründe kalkıyorum..bugün gezimiz var..birazdan evden çıkmalıyım..belki busemiz bugün bir süpriz yapabilir bana...

bakalım başka bir dünyadan, kendi dünyama düşmek nasıl olacak..merhaba kendi hayatım..düğün anılarda kalacak artık...