KENDIMI ARIYORKEN

hey hayat tüm hızıyla geçiyor..bu haftayı evde kızımla geçirdik.sabahları kar topu oynadık.çok mutlu oldu..bense soğuktan dondum.ama onu mutlu etmek demek güzel bir şey demek...bugün artık okula gitti.bende birine kahvaltıya gidecem.kasılıyormuyum ?evet...son zamanlarda tek istediğim düşüncelerimle başbaşa kalmak...ama olmayacak, belkide olmasa daha iyi...

yarın şeker doktora gidiyorum.bir ay çabuk geçti.geçtiğimiz ay boyunca önemli mesafeler kat ettim.kişiliğimin farkına vardım.bu kişilkten dolayı çektiğim eziyetleri farkettim.panik bozuklukla ilgili farkındalığım arttı.ve hiç panik atak geçirmedim.bu ay yaptığım en büyük şey annemle ilgili bloğuma kustuklarımdı...büyük cesaretti ve inanılmaz olan şey çok rahatladım...kendimle ilgili farkındalığım arttı.kocamı bolca gözlemledim, kızımı gözlemledim.onlar üzerindeki hatalarımı ve onların kişiliklerinden gelen durumları çözdüm.daha kat edilecek çok yol var...bu tedavinin sonunda çok mutlu olacağımı düşünüyorum...

barsaklarım çok kötü.beni en çok üzen bu.bir kaç ay önce ilacımı değiştirmişlerdi.bu ilaç bana az geliyor fakat 3 aylık aldığım için diğer ilacı devlet ödemiyor.bir ay daha sabredecem.bir ay sonra eski ilacı deniycem.eğer onlada olmazsa profösör olan gastroloğuma mutlaka gidecem.çünkü yolunda gitmeyen bişey var içerde...çoğu zaman kronik olan bu hastalık beni üzsede , artık onunlada kanka olmaya başladığımı hissediyorum.öldürmeyen şey güçlendirir diyorlar.50 yaşında yakalansam gam yemeyeceğim bir hastalıkla 30 yaşından beri cebelleşmek beni sıkıyor.üstelik bu hastalığın en enteresan kısmı normal hayatımı yaşarken , tuvalet kısmı dışında her şeyin normal geçmesi.inanın insanın her tuvalette kan çıkarması yorucu bir şey.al çıkardığın eser bu:)

öğrencilerimle çok mutluyum.hayatımın önemli bir kısmı onlarla geçiyor.bu çocuklar bana huzur veriyor.minicikler ve çok tatlılar.onlara faydalı olmak istiyorum.velilerimde bu sene beni hiç rahatsız etmiyorlar.bu da güzel oldu.huzur nihayet geldi galiba.huzuru getiren sen misin prozac?