KATİL ADAM VE MUTLU KADIN

son günlerde şansımız nişanlardan açıldı.bu akşamda eski komşularımızdan birinin kızının nişanındaydık.bu arada şunuda sıkıştırıyorum hemen ben kendi evim(şu anki)dışında her oturduğum yerden müthiş komşuluklar kurmuş biriyim.fakat 4 yıldır oturduğum tapulu evimde kimseyle diyaloğa girmedim.bunuda bilerek yaptım.

neyse bu komşumuzun hayatının önemli bir dönemine tanıklık yaptığım için bu akşamki nişanda gözlerim doldu.kendileri 2 çocuklu normal bir aileydiler.hanım postanede çalışıyordu ve çok sıcak içten biridir .biz böyle güzel güzel aynı apartmanda yaşarken bu komşumuz postanede soyguncuların şiddetine uğradı.kasadaki parayı alıp giden soyguncular bu hanımında dişlerini söküp gittiler.olay gazetelerde filan çıktı.iş gazisi olmasına rağmen bu kadıncağıza kimse sahip çıkmadı.

aradan biraz zaman geçti ve camdan bakarken onu polis otosunun içinde gördüm.kapıdaki zibidi tipli sivil kişiler kocasını sorup durdular bize.iyi insan olduğunu söyledik.meğer kocası o gün bir adam öldürmüş.balkonda çok içerdi zaten .o günde içip içip arkadaşını öldürmüş gerçi ne yaptığını hatırlamıyor.

adam hapse gitti.kadın yeni yaptırdığı dişleriyle ağlayıp durdu.ben onunla ağlamadım ama içim çok ağladı.bu olaydan 1 hafta sonra kadının babası ölüverdi.yaklaşık 2 yıl sonra 18 yaşındaki oğlu evlenecem diye tutturdu.ve o yaşta evlendi.kızın babası düğüne bile gelmedi.bu kadın her işi kendi yaptı ve bacağındaki platinler kırıldı.yaklaşık 2 yılda 4 ameliyat oldu.ve şimdi kızı şimdi hep onu ağlatan zibidi tipli çocukla nişanlandı.

kocası 4 ayda bir 1 hafta izinli olarak hapisten çıkıyor.kızın düğünüde 4 ay sonra olacak demek bu.adamı yıllar sonra ilk kez bu gece gördüm.yüzünü vücudunu dikkatlice izledim.omuzları çökmüştü ve başı öndeydi.kader mahkumları böyle mi olur bilmiyorum zira tanıdığım tek katil o...fazla insanların içine karışmadı.artık değnekle gezen karısıyla fazlasıyla ilgilendi.çok şıktı ve yüzüne değişik bir şey olmuştu.sanki yüzü büyümüş ama vucudu sıskaydı.(deşeleme huyum sağolsun)

kadın tüm bu yaşananlar boyunce hep güldü.kocası hapse girince ağlamıştı bir tek.öyle neşeli güldü ki gözleri, ben ona hayran oldum.ben zaman zaman ziyaretine gittim.mesela panik atakların suyunu çıkardığım dönemlerde o hep neşeyle gülerdi.şu kadın gibi olabilsem dediğim çok olmuştur.içi pırıl pırıl...benimse kapkara üstelik nedensiz...

çok hastayım harbiden...barsaklarım kanayıp duruyor.onlar kanadıkça delirecek gibi oluyorum.yeni ilacımı alamadım zira raporumda o ilacın adı yokmuş.gene hastane yolları göründü.barsaklarımı unutabilmek mümkün mü(ne mümkün)içim acıyor.acıdıkça o kanıyor.kanadıkça gene içim acıyor.bu sefer bu döngüyü kırsaydım iyiydi ama olmadı.

bu akşam o apartmandan başka bir eski komşuyu daha gördüm.kendisi çok şişman ama müthiş istanbul hanfendisidir.böyle özel günlerde ayakkabı giymek zorunda kaldığını ama ayakkabıların olmadığını söyledi.o my gat...bende 10 sene sonra öyle mi olacam....ilaç kullandıkça karnım şişiyor.kim der barsakları kanıyor.bu ayakkabı hadisesi içime oturdu.

sonra pınar son yazısında yaşlılıktan bahsetmiş.sabahtan beri o mevzuyu da düşünüyorum.önemli bir konu.

babamı face de trabzonda padişah kostümleriyle çekilmiş fotoda gördüm.adamın ayda bir kez şehir dışı seyahati var.halamın(kendisine çektiğim)oğlunun dediğine göre hamsi yemeye trabzona gitmiş.size önemli bir şey söyliycem babam 60 yaşında ve ölümüme az kaldı diye düşünüp hayatını yaşamaya karar vermiş  durumda.kimse farkında değil ama babam ciddi depresyonda.