bursadan geldiğimden beri deliler gibi uyuyorum...hiç uyanmadan....uyanmak istemeden...kocam dediki ''uyan artık'''sen değilmiydin beni yıllar önce öldüren...çok sevilmeye ihtiyacım var...bir güç gelip beni sınırsız sevgisiyle sevmeli...artık kanserleşmiş yaralarımı sarmalı...sadece hiç bir şey istemeden sevmeli...biliyorum öyle bir güç yok...
kendimi öldürsemmi diye düşünüyorum...kurtulurum kendimden...mutlu olamıyorum...mutlu olmak için neye sarılsam hep hüsran...dahada beter acı...dahada büyümüş keder....ömrüm avuçlarımdan kayıp gidiyor...tutamıyorum...
sanırım yeni bir şeker doktor bulup gitmenin zamanı geldi...yeni acıya yeni depresanlar...yeni bi savaş...yeniden yaşayıp yeni hatalarla yeniden ölmek...hayat öyle boktan ki...öyle boş...öyle gereksiz...öfkemde kinimde içimde saklı....
kimse bilmiyor ben bu kadına neler ettim diye herkes kendi derdinde...ya o kadar sigara içiyorum hala niye kanser olmuyorum ben...bu kadar kederle nasıl yaşıyorum....biri vursun beni...biri öldürsün...
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
.jpg)
3 yorum:
Böyle bir haykırışa söyleyecek bir söz bulamıyorum. Ruhunda ferah bir sayfa açılmasını dilemekten başka.
Çok sigara içerek bedenini hasta etmeye çalışman yerine onu spor yaparak yorsan, yorsan... Öyleki yerinden kalkamayacak kadar. O zaman beynin huzur bulacak eminim.Sevgiler...
Ölmek insan için belki kurtuluştur. Ölmeden önce kendini öldürmek ise; sonsuza dek huzursuzluktur. Sen sen ol ki; seni seven yürekler var. O yüreklerde seni saran ve sarmalayan dostlukların var.
Biz seviyoruz ki..
Ah be gülüm herkes kendi derdinde demişsin ya sende öylesin :)) ve Allah korusun ne kanseri? millet savaşıp yeniyor bu illeti..uzak dursun senden.
Yorum Gönder