KENDIMI ARIYORKEN

puslu, yağmurlu, sessiz, sakin, itaatkar ve ılık karşıladı ankara beni..yazdan beri görüşmemiştik, ki ben onu şimdiye kadar ya çok sıcakken ya çok soğukken görmüştüm..ama her zaman sesizdi...uysaldı , itaatkardı..mesela istanbul öyle değildir.istanbulun kurallarına hep uymak zorundasındır.şehir sana itaat edeceğine , sen şehre itaat edersin..

atatürk orman çiftliğine yakın bi yerde kahvaltı ettik..ankara öyle bi şehirki, öğlen yemeği içinde aynı restoranta kolayca ulaştık.yemekler ne çok iyi ne çok kötüydü...

ilk atamıza gidiyoruz.çişeleyen yağmur, aslanlı yoldaki insanlar başları önünde saygıyla gelsinler diye aralıklı döşenmiş taşlarla birleşince pekte kolay olmuyor.burada çelenk törenine katılacağız.ve görevlilerin bu töreni çok ciddiye aldıkları ortada...yer, konum, sıralama , adap filan derken birde sabahın köründe zambiya yada zambebe  de olabilir(zaten kulaktan kulağa ülkenin ismi giderek değişti)cumhurbaşkanın çelenk törenini izliyoruz.tabiki öncelik diğer ülkelere..

bizim çelenk törenimiz başlıyor..ben bu geziye resmi görevle değil, veli olarak katıldığım için fotoğraflama görevide bana düşüyor.heyet başkanımız önde, öğretmenlerimiz onun arkasında, öğrenciler onların arkasında, en arkadada veliler düzenli bir grup şeklinde atamızın huzuruna çıkıyoruz.insan duygulanıyor..farklı bir duygu..saygı , sevgi hepsi sarmaş dolaş..

antkabir müzesi, hediyelik eşyalar derken , etnografya müzesine gidiyoruz.sabah yağan yağmur birden güneşe bırakmış kendini..müze bahçesinde oturup velilerden biriyle muhabbet ediyorum.yaşlanmışım artık saatlerce müze gezecek kuvvetim kalmamış..millet içerde ben bahçede..:)tabi buraları daha öncede çok gezdim..bir şehre ilk kez gitmek heyecanlandırıyor insanı.ama biz ankarayla akrabayız.15 senedir ziyaretine gelir giderim..

bu gezide benim hiç görmediğim tek yer şu anki meclis..dışardan resmi ama sıkı görünüyor ..içerisini gerçekten merak ediyorum.koridorları sade, bazı holleri büyük objelerle gösterişli hale getirilmiş.ve meclisin içi harika...bir tek cam dahi olmamasına rağmen , huzur veren, rahatlatıcı bir havası var.resmen insan psikolojisine uygun düzenlenmiş.milletvekillerinin o sıralarda nasıl uyuduğunu anlayabiliyorum.ben orda olsam hiç uyanmam..o derece dingin..renkler , tasarım harika..bir de meclisi ziyaret ettik diye ziyaret beratı veriyorlar bize..

eski meclisin havası farklı tabi..orda büyük olaylar yaşandı.kurtuluş savaşı gibi bir savaş, ülke için alınan tüm kararlar  , o dönemi bilipte eski mecliste duygulanmamak mümkün değil..tabi geziye gelen insanları görünce dört yanımızı saran ulus satıcıları müsade ederse , duygulana duygulana gezecez..

sonra gene düştük yollara ..istanbul -ankara arası 6 saat..uçak denen bir mucize varken otobüste saatlerce kapanmak çok sıkıcı.ilk gece sabaha kadar öğretmenimizle muhabbet etmekten zaten hiç uyumadım.artık dönüşte sızlayan ayak parmaklarıma bir iyilik yapmam lazım..çocuklar otobüste acayip şenler..koridorda geziyor ''hürremcilik''oynuyorlar..nerdeyse bütün büyükler o gürültüde uyudu ama ben uyanık...

istanbula 1 saat filan kala uyumuşum..uyandığmda kendimi berbat hissettim..keşke hiç uyumasaydım..insan çok yorgunken kısa uyuyunca kötü oluyor..

ankara gezimiz güzel geçti..dost ankara, huzurlu ankara, itaatkar ankara...aylavyu ankara...