KENDIMI ARIYORKEN

hala bloğuma düzgün giremiyorum..arkadaşlarımın bloglarını açamıyorum.internetten biraz baktım bağlantı ayarlarını sıfırladım ama nafile faydası olmadı..kumanda panelinden gidiyorum şimdilik.yarın sabah vaktim olacaktır biraz daha uğraşırım...

bugün çok aptalca davrandım..kendimi harika hissediyordum..barsaklarımda kanama yok, vicdanımın sesi tatile çıkmış..kocam bal, kızım şeker...bende kendine bir güven...

ne zamandır hep beni arayan ama benim son dönemdeki yalnız kalma ihtiyacımdan dolayı görüşmediğim eski bir arkadaşımı aradım.dışarda buluştuk...çocuklar kapalı parkta oynarken biz sohbet ettik..partisi aday göstermediği için milletvekilliğine aday olamamış..oysa çok genç, yaşı benden küçük, önünde yıllar var...iki kitap, tiyatro oyunları yazdı...benim hayatım boyunca strese kapılıp oturtamadığım her şeyi o başardı...çokta iyi kalplidir..

buraya kadar her şey güzeldi.2 saat kadar sohbet ettikten sonra ayrıldık.ankara gezisine az kaldı, kıza giysi alayım dedim...bir ergenle alışveriş yapmak ne zor şey..beli çok kalın..nedense kot isterim diye tutturdu..tonla mağza, tonla kot giyip çıkarttı..tabi giydiren ben..beğenmeyen o...neyse meşhur markalardan birinde bulduk bir pantolon..düşük bel filan ama bizimki sesini çıkarmadı.hayır ben biliyorum bir hafta sonra ben bunu giymem deme ihtimali var!!!

pantolon tamam sıra geldi tşörte..göbek maşallah sipsivri çıkıyor her tşörtten...tonla tşört denedikten sonra, kasaya gittiğimizde 1 tşört te onların hediye ettiğini öğrendik.buna hiç sevinmedim çünkü yeni tşörtler denemek çok ürkütücü geldi bana..

sonra hatun aksesuar istedi..kot bir kısa yelek , kot bir çanta ve balinalı kolyeyle, kelebekli küpe aldık, bir de kısa bulduğu kenarları çiçekli bir çorap...

ama eksik olan çok önemli bir şey vardı o da pıtırcık kitaplarının serisi...mumla arasan o serinin tamamını bulamazsın..ama rafta gülümsüyor bense bakıyorum eblek eblek...bu arada kızımda benim gibi kitap kurdudur...almışken pıtırcığın filminide aldık..

alışveriş merkezinin yoğunluğu, bu kadar çok insan görmek, kalın belli ve göbekli bir ergenle uğraşmak beni çok yordu...artık evden kesinlikle çıkmamaya, antisosyal bir hayatın bana daha iyi geldiğine karar verdim...

ama malesefki cumartesi günü 23 nisan ve ben aylardan sonra ilk kez bir cumartesi kısmen tatil yapacam...ondada ergene dayısının düğünü için abiye alacaz..ay...

bu arada ben gezide ne giycem diye aklıma geldi...kovdum anında..

evde pişmeyi bekleyen tavuklu bezelye ve karnıyarıkla buldum kendimi.kız pıtırcığa bakarken, çoook şükür diyorum..hoşuma gitmeyen şeyleri yıllar sonra anladığım için, sosyal hayatın beni yorduğunu farkettiğim için çok şükür...artık çözüm yolları buluyorum.beynimi aptallaştıran ilaç ne iyi geldi bana..

öğrencilerimi seviyorum, kocamı, kızımı seviyorum...ve blog arkadaşlarımı çok çok seviyorum...