KENDIMI ARIYORKEN

bir sene aradan sonra bugün tekrar kurs hayatına dönüyorum.son yediğimiz kazıktan sonra durum hiçte iç açıcı değil.dersin saati 1.5 tl .bu da ayda 36tl gibi komik bir rakam çıkarıyor ortaya.bunun %65 ini öğretmen aldığında ise ele geçen ücret harbi komik.ve eğitime önem veren bir ülkenin verdiği önem bu kadar mı olur diyorum...öğretmeni neredeyse bedava çalıştırıp dersanelere yol açıyorlar.peki öğretmen neden bu düşük fiyatla çalışıyor?çünkü maaşıda komik ve hele ülkenin  büyük şehirlerinden birinde yaşıyorsa eli mahkum.

bende böyle dedim.eve bir katkısı olsun.az ama sıkıntıya düştüğümde el uzatacağım bir dayanağım olmadığı için , ha gayret yağmasada damlasın dedim.

işin daha komiği bizim velilerimiz.bu komik ücretle bile çocuğunu göndermeye çekiniyor.mümkünse hiç parasız olsun diyorlar.bazı velilerde aksine yıllık 200tl (hazirana kadar olan toplam ücret)az diye hepsini yatırıyor.şimdi ne yaparsın?bu komik ücretle çalıştığına mı yanarsın, insanların tavrına mı?

tabi birde işin şu boyutu var.hafta içi çalışan biri olduğum için cumartesimde iptal oldu.hafta sonu yapmam gerekenleri pazara sıkıştırmak zorundayım .bu da benim yapımdaki biri için sorun demek.

tüm bunlara üzülsemde, hayat beni pişirecek deyip çıkacam evden...keşke zengin bir kocam olsaydı diye hayal kuracam yada sağda solda gezip duran bir ailem yerine çocukları için yatırım yapmış bir ailem olsaydı diycem.

siyasiler enflasyonun indiğini söyleyecek.refah seviyesi yükseldi diyecekler.gülecem ....