KENDIMI ARIYORKEN

canım sıkıldı.tek çocuğum var ve senelerdir ona rahat bir ortam sağlayamadım.
mesela benim zavallı kızım 3 yaşına girmeden okula başlamak zorunda kaldı.tamam pek çok kişi böyle.

sonra o iyi bir ilkokula gitsin diye bu okulu istedim.imkansızdı gelmem ama ağanın gıcık ettiği 15 kadar öğretmen topluca okulu terkedince , henüz 6 yıllık bir öğretmenken en iyi okulda buldum kendimi.

ilk 2 sene rahattı.çünkü kız babasının anaokula gitti.sonra ilkokula başladı.ama dönemlerimiz ters.o zavallı 16,30 da eve geliyor bense 18,30 da...
daha küçük dedik.öğretmenide iyi, değiştirmekte istemedik.o küçük kız sabah 6,30 da akşam 18,30 a kadar okulda kaldı.

eve geldiğinde ayakkabıların içindeki deriler yumuşamış olurdu.öyle kötüydü.dahada kötüsü bendim , içim yanıyordu.

ağayla konuştum ama beni oyalayıp durdu.deprem tadilatı dolayısıyla büyük bir okula geçtik.ordada ben sabahçı olmak istedim .fakat ağanın oyunu sonucu velilerimle karşı karşıya geldim.çok sıkıldım çok acı çektim.

geçen yıl artık pes ettim.çocuğu eve tek başına yolladım.ve tüm yıl o evde ben elimde telefon aklım çıka çıka bekledim.

bu yıl babasının sabahçı olma ihtimali doğdu çünkü onun sınıfıda büyüdü.eski müdür sabahçı olmasına karar verdi.çok sevindik kızımızın başında biri olacak diye...pat müdürler değişti.ve bu gün yeni müdür kesinlikle sabahçı olamayacağını söyledi.

sinirimden ağlıyorum.

ve o kadar sinirliyim ki ,hiç bir şey demiyorum.